Een IC opname is een Schokkende en Traumatische gebeurtenis
Een opname op de Intensive Care komt vrijwel altijd onverwacht en is vaak een schokkende en traumatische gebeurtenis.
Dit geldt zowel voor diegene die patiënt is en dit gevecht op leven en dood moet ondergaan als voor de naasten. Zij moeten dit gevecht aanzien, worstelen met onzekerheid, machteloosheid en andere, vaak tegenstrijdige, gevoelens.
In het ziekenhuis wordt ervoor gezorgd dat iemand lichamelijk zo goed mogelijk herstelt. Eenmaal thuis wil iedereen deze tijd het liefst achter zich laten. Echter in de praktijk is het vaak lastig om de draad weer op te pakken: de eigen belevingswereld en die van iedereen in de directe omgeving is behoorlijk veranderd.
Het gevecht met de dood is overwonnen, maar het gevecht met leven is begonnen
Achteraf kun je nauwelijks bevatten wat er gebeurd is, maar je ervaart wel de gevolgen: de spierzwakte, de vermoeidheid, soms benauwdheid, neerslachtigheid, geheugenproblemen enzovoorts. Je hebt weinig energie en wordt belemmerd in je dagelijkse activiteiten. Je vraagt je misschien af: 'Komt dit wel weer goed?' Soms zijn er weinig herinneringen aan de IC opname zelf, maar heb je meer last van dit 'gat in je beleving'.
Een Intensive Care opname heeft veel gevolgen: voor de gezondheid, de toekomst, het werk en vaak ook voor de relatie en het gezin. Alles kan er heel anders uit gaan zien. soms is er veel verloren maar vindt men - misschien jijzelf ook wel- dat je dankbaar moet zijn.
In een achtbaan zit je nooit alleen
Ook voor de partner is de Intensive Care opname een periode waarin de wereld op zijn kop heeft gestaan. Veel ex-IC-patiënten hebben weinig herinneringen aan de IC opname, maar hun partner des te meer. Lange tijd staat men heel dicht bij elkaar, maar verder in de tijd kan de relatie behoorlijk onder druk komen te staan. Het komt regelmatig voor dat iemand na een bepaalde tijd weer aan het werk gaat, maar dat op dat moment hun partner instort. Het is inmiddels bewezen dat ook bij partners regelmatig een posttraumatische stressstoornis (PTSS) voorkomt.
Van 'Overleven' naar 'Leven'
Aanvankelijk is het vooral een kwestie van overleven, maar tijdens of na de fase van lichamelijk herstel ontstaat er weer ruimte om de schade onder ogen te zien en te bekijken hoe je verder gaat.
Veilig verder
Tijdens mijn begeleiding kijken we terug op deze periode en onderzoeken we wat deze voor je betekend heeft. We maken een totaal plaatje van waaruit je nieuwe keuzes kunt maken.
Daarnaast heb ik aandacht voor de partner en diens beleving en geef daarmee bestaansrecht aan twee totaal verschillende belevingswerelden. Ik help om deze weer met elkaar in contact te brengen, waardoor je elkaar beter -opnieuw- tot steun kan zijn.
Naast de persoonlijke begeleiding kan lotgenotencontact veel herkenning en steun geven. Ik geef groepsbijeenkomsten waarin de relatie centraal staat.
Ik ben Gerry Roosenboom
Door mijn jarenlange ervaring als Intensive Care verpleegkundige weet ik precies wat jullie ervaren hebben en kan ik eventuele leemtes invullen en uitleggen. Mijn ervaring als psychosociaal therapeut helpt om alles op een rijtje te krijgen een passende manier te vinden om met deze nieuwe situatie om te gaan.
